Cengła

S.F. — Dialetalment Cingła.
|| 1. Fasça de pell o de stòfa doperad per tègner insema còse o per sostegnir-li.
|| 2. Mecanicament, oget fad a mœd d'anell doperad per transmèter el moviment d'una part del maqinari a l'altra, propiament "c. de transmission".

Etimologia:
Dal latin cĭngŭla, medem significad.

Pronóncia:
· Occidental: AFI [ˈʃinʤa], [ˈʃenʤa]
· Oriental, Meridional: AFI [ˈsinʤa], [ˈsenʤa]
· Setentrional, Nòrd-Occidental: AFI [ˈtsinʤa]
· Nòrd-Oriental, noarés: AFI [ˈʧinʤa]
· Prealpin: AFI [ˈhinʤa], [ˈhenʤa]

Gèner e númer:
Femenin plural: Cengłe (Cingłe).
Mascolin singolar: —.
Mascolin plural: —.

Variaînt gràfiqe stòriqe:
Scingia, Scengia, Singia, Sengia, Zingia, Cingia, Cengia.

Sinònim:
Centura, Correja, Centa.

Traducion:
Italian: Cinghia, Correggia; Occitan: Correja; Catalan: Cingla, Corretja; Francés: Courroie; Castigłan: Correa; Galician: Correa; Portugués: Correia; Asturian: Correa; Rumén: Curea; Inglés: Belt, Strap.