Cobła

S.F. — Dialetalment Còpła.
|| 1. Abinament de dò persone o còse.
|| 2. Abinament a dò, union de dò elemeînt.
|| 3. Sinònim de par. — V. Par.

Etimologia:
Cobła: del latin cōpula, medem significad.
Còpła: del latin cōpula, passad per el volgar cŏpla.

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· kọṗja, kǫpja

Pronóncia:
· Occidental, Piemontés, Nòrd-Oriental: AFI [ˈkubja], [ˈkubjɑ]
· Oriental, Meridional: AFI [ˈkobja], [ˈkobjɑ]
· tortonés, bressan: AFI [ˈkɔpja], [ˈkɔpjɑ]
· Emilian, Romagnœl: AFI [ˈʧɔpa], [ˈʧɔpɑ] (cłòpa, metàtesi de còpła)

Gèner e númer:
Femenin plural: Cobłe (Còpłe).
Mascolin singolar: —.
Mascolin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Cubia, Cobia, Copia.

Sinònîm:
Par.

Traducion:
Italian: Coppia, Paio; Occitan: Coble, Par; Catalan: Parella, Par; Francés: Couple, Paire; Castilhan: Pareja, Par; Portugués: Dupla, Par; Galician: Parella, Par; Rumén: Pereche; Inglés: Couple, Pair.