Par

S.M.
|| 1. Abinament de dò persone o còse.
|| 2. Abinament a dò, union de dò elemeînt.
|| 3. Sinònim de cobła. — V. Cobła.
|| 4. "Númer par", númer divisíbel per 2, en contraposicion a déspar.

Etimologia:
Del latin paria, "a la par".

Transcricion fonémica ^{(squiça quí)}:
· pąr(ă), pe:r

Pronóncia:
· Occidental, Piemontés, Nòrd-Oriental: AFI [paɾ], [ˈpaɾɑ]
· Oriental: AFI [peːɾ]
· Emilian, Romagnœl: AFI [pa], [pɛɾ]
· livignasc: AFI [pejɾ]

Gèner e númer:
Mascolin plural: Paîr (o Pâr).
Femenin singolar: —.
Femenin plural: —.

Variaînt gràfique stòrique:
Para, Pér, Per, Pa.

Sinònîm:
Cobła.

Traducion:
Italian: Coppia, Paio; Occitan: Coble, Par; Catalan: Parella, Par; Francés: Couple, Paire; Castilhan: Pareja, Par; Portugués: Dupla, Par; Galician: Parella, Par; Rumén: Pereche; Inglés: Couple, Pair.